معمولا در حوزه فرایند تولید سامانه های سرویس گرا یک بلبشویی بین اهل فن وجود دارد که نشان دهنده این نکته است که این حوزه هنوز به بلوغ حوزه فرایند های عمومی تولید نرم افزار نیست.
شاید دلیل دیگری برای این امر این نظر باشد که برخی معتقدند که به دلیل ماهیت سرویس گرایی که در حوزه معماری مطرح می شود صحبت از یک فرایند خارج از حوزه عمومی فرایند های تولید نرم افزار برای سرویس گرایی چندان معنا ندارد.
ولی به نظر بنده سرویس گرایی چیزی بیش از معماری است و به عنوان یک پارادایم فکری دیدگاه در شناخت فضای مسئله و فضای راه حل می تواند موثر باشد. البته نتیجه این نگاه بیشتر منجر به تاکید بر دانش آگاهی به شناسایی، تحلیل و طراحی سرویس ها در کنار دانش عمومی فرایند تولید نرم افزار است نه اعتقاد بنیادگرایانه به دیدن پروژه های سرویس گرایی به صورت تافته جدا بافته از پروژه های عمومی مخاطب مهندسی نرم افزار چنان که نزد برخی از اهل فن شایع است.
طرفه انکه بیشتر مخاطب نگاه سرویس گرایی سازمان های بزرگ (که در کشور ما معادل برخی سازمان های دولتی است) هستند که لاجرم درگیر پروژه های بزرگند که در انها اهمیت فرایند تولید نرم افزار بسیار برجسته است.
الغرض، این لینک خلاصه خوبی درباره فضای ادبیات مطرح در حوزه سرویس گرایی برای دولت الکترونیک است که به عنوان یک گزارش مطالعاتی در کمیسیون اروپایی تهیه شده است.
خواندنش خالی از لطف نیست.
